آزمایش جنگلکاری ۱۴ ژنوتیپ بادام درشرایط دیم درشهرستان اراک

بادام ((pruns dulcis (mill) d. a. webb. یکی از درختان باغی مناسب جهت کاشت در عرصه های منابع طبیعی واراضی تخریب شده می باشد. در این تحقیق بذر 23 ژنوتیپ بادام از مناطق مختلف استان جمع آوری شد و در نهالستان ایستگاه تحقیقات منابع طبیعی مهندس یونسی (خسبیجان) که در 50 کیلومتری غرب اراک قرار دارد کشت شد. نهالهای 14 ژنوتیپ برتر بادام جهت اجرای آزمایش جنگلکاری در شرایط دیم، به عرصه های بکر بالا دست همین ایستگاه منتقل و در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی کشت شدند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که ژنوتیپ شماره 3 با متوسط ارتفاع 116/3 سانتیمتر دارای بیشترین رشد طولی وژنوتیپهای شماره 9 و11 با ارتفاع به ترتیب برابر 59/5 و 64/3 سانتیمتر دارای کمترین رشد طولی می باشند. همچنین ژنوتیپ شماره 3 با متوسط قطر 24/97 میلیمتر و ژنوتیپ شماره 14 با متوسط قطر برابر 10 میلیمتر به ترتیب دارای بیشترین و کمترین رشد قطری می باشند. در ضمن رشد قطری ژنوتیپهای شماره 2، 4 و 5 قابل توجه بود. مقایسه میانگین درصد زنده مانی ژنوتیپهای بادام نشان می دهد که ژنوتیپ شماره 1 با درصد زنده مانی 79/8 دارای کمترین تلفات و ژنوتیپهای شماره 7، 10 و 11 با درصد زنده مانی به ترتیب برابر 46/7، 49 و 48/3 دارای بیشترین تلفات می باشند. در ضمن ژنوتیپهای شماره  8، 4 و 6 با درصد زنده مانی به ترتیب برابر 73/3، 71/8 و 70/8 دارای تلفات کمتری نسبت به سایر ژنوتیپهای بادام پس از ژنوتیپ شماره 1 می باشند. از میان 14 ژنوتیپ مورد آزمایش، هفت ژنوتیپ زیر جهت جنگلکاری اراضی کم بازده مناطقی از استان مرکزی و سایر استانهای با خصوصیات رویشگاهی همانند ایستگاه خسبیجان و در شرایط دیم یا حد اقل آبیاری در دوره های خشکسالی پیشنهاد می شوند: ژنوتیپهای شماره 1، 5 و 6 با مبدأ بذر شهرستان اراک و ژنوتیپهای شماره 2، 3 و 7 با مبدأ بذر شهرستان خمین و ژنوتیپ شماره 4 با مبدأ بذر دلیجان.